Lugha kama Nyenzo Inayotumiwa na Viongozi ili Kutimiza Malengo Yao Nchini Tanzania na Kenya

Authors

  • Fabiola Hassan Chuo Kikuu cha Dodoma Author
  • Gladdys Kinara Chuo Kikuu cha Kibabii Author

Keywords:

Lugha, Nyenzo, Uongozi

Abstract

Viongozi ni watu wanaoongoza watu au kikundi fulani cha watu. Viongozi hutumia mbinu za ushawishi ili kuwafanya watu wanaowaongoza kuelewa, kuamini na kisha kutekeleza jambo ili kutimiza malengo yao katika taasisi, shirika au nchi. Ili kushawishi watu kuelewa, kuamini na kutekeleza jambo, viongozi hutumia nyenzo mbalimbali zikiwamo rasilimali fedha, rasilimali watu, rasilimali muda, mikakati, mipango pamoja na lugha. Hivyo, makala haya yanahusu lugha kama nyenzo inayotumiwa na viongozi ili kutimiza malengo yao nchini Tanzania na Kenya. Malengo yake ni kudadavua aina ya lugha ya ushawishi inayotumiwa na viongozi pamoja na kueleza namna lugha hiyo inavyoshawishi wananchi ili kutimiza malengo ya viongozi. Data zilizotumika zilikusanywa kwa njia ya uchambuzi matini pamoja usaili. Data hizo zimechambuliwa kimaelezo na kisha kufasiliwa kwa kutumia misingi ya Nadharia ya Balagha ya Aristotle (367). Baada ya kufasili data hizo, matokeo yanaonesha kwamba aina ya lugha ya ushawishi inayotumiwa na viongozi ni hii ifuatayo: matumizi ya nafsi ya kwanza wingi, kaulimbiu, maneno ya kilugha, nahau/tamathali za semi/misemo, istilahi rasmi, lugha isiyo rasmi, takwimu, sifa faafu za kiarudhi, lugha ya kujiamini, lugha ya kujali na lugha ya motisha. Imebainika pia kwamba aina hii ya lugha hutumiwa kushawishi wananchi kwa kujinasibisha, kuaminisha, kuhamasisha, kutumainisha, kuunganisha na kuongeza motisha. Kutokana na matokeo haya, imehitimishwa kwamba lugha ni nyenzo ya ushawishi ambayo inafanya kazi kama nyenzo nyingine zinazotumika ili kufikia malengo ya uongozi nchini Tanzania na Kenya.

References

Abdul, A. (2022). Legal and Political Intervention on Language Issues in Bangladesh: A Sociolinguistic Perspective. Indonesian Journal of Sustainability, 1(2), 22-35.

Abuya, E. J. (2012). A Pragma-Stylistic Analysis of President Goodluck Ebele Jonathan’s Inaugural Speech. English Language Teaching. Canadian Center of Science and Education, 5(11).

Kurmanova, A., Sarsikeyeva, G., & Utegulova, G. (2021). Political Linguistics: Public Speech of American and Kazakh ‎Politicians. International Journal of Society, Culture & Language, 9(2), 212-221.

Ahmed, A. M. (2013). Amar dekha rajnitir panchash bachhar [Fifty Years of Politics as I Saw It]. Khoshroz Kitab Mahal.

Akinkurolere, S. O. (2011). A Speech Act Analysis of Selected Political Speeches of President Umaru Musa Yar’adua. An Unpublished M. A. Thesis of Department of English, Obafemi Awolowo University, Ile Ife.

Atkinson, J. M. (1983). Two Devices for Generating Audience Approval: A Comparative Study of Public Discourse and Text. In K. Ehlich and H. van Riemsdijk (Eds.), Connectedness in Sentence, Text and Discourse [199-236). Tilburg: Tilburg Papers in Linguistics.

Austin, J. L. (1962). How to Do Things with Words. London: Oxford University Press.

Ayeomoni, O. M., & Akinkuolere, S. O. (2012). A Pragmatic Analysis of Victory and Inaugural Speeches of President Umaru Musa Yar’Adua. Theory and Practice in Language Studies, 2(3), 461-468.

Balogun, S. (2015). A Linguistic Stylistic Analysis of Parallelism in Inaugural Speeches of Presidents Barrack Obama and Goodluck Jonathan. An unpublished Master’s Thesis of the Department of English, Ahmadu BelloUnviersity, Zaria.

Beard, A. (2000). The Language of Politics. London: Rutledge.

Bell, D. (1988). Political Linguistics and International Negotiations. Negotiations Journal, 4(3), 233–46.

Bizzell, P., & Herzberg, B. (1990). The Rhetorical Tradition: Readings from Classical Times to the Present. Boston: Bedford.

Bugarski, R. (2004). Language Policies in the Successor States of Former Yugoslavia. Journal of Language and Politics, 3(2), 198–207.

Bull, P., & Fetzer, A. (2006). ‘Who Are We and Who Are You? The Strategic Use of Forms of Address in Political Interviews. Text and Talk, 26(1), 1-35.

Carver, T., & Pikalo, J. (2008). Political Language and Metaphor: Interpreting and Changing the World.

Chilton, P., & Schaffner, C. (1997). Discourse and Politics. Discourse as Social Interaction, ed. by Teun van Dijk, 206–30. London: Sage.

Chilton, P. (1998). Politics and Language. Concise Encyclopaedia of Pragmatics, 688-694. London: Elsevier.

Chilton, P. (2004). Analysing Political Discourse: Theory and Practice. London: Routledge.

Cuddon, A. (2015). The Penguin Dictionary of Literary terms and Literary Theory. London: The Penguin Group.

Dallmayr, F. (1984). Language and Politics: Why Does Language Matter to Political Philosophy. London: University of Notre Dame.

Degani, M. (2018). From the Light of Truth to the Dark Alleys of Tyranny: The Evocative Power of Metaphor in American Political Speeches. Metaphor and the Social World, 8(2), 157–183.

Fairclough, N. (2000). New Labour, New Language. London: Routledge.

Gastil, J. (1992). Undemocratic Discourse: A Review of Theory and Research on Political Discourse. Discourse & Society, 3(4), 469-500.

Hager, A., & Hilbig, H. (2020). Does Public Opinion Affect Political Speech? American Journal of Political Science, 64(4), 921–937.

Heritage, J., & Greatbatch, D. (1986). Generating Applause: A Study of Rhetoric and Response at Party Political Conferences. American Journal of Sociology, 92, 110-157.

Hudson, K. (1978). The Language of Modern Politics. London: MacMillan.

Helmbrecht, J. (2002). Grammar and Function of ‘We’. In A. Duszak (Ed.), Us and Others [31-50]. Amsterdam: Benjamins.

Ismailov, F., Rayeva, G., Koblanova, A., Yelikbayev, B., & Yessenova, K. (2020). Analysis of Political and Diplomatic Language in Linguistic, Cognitive and Pragmatic Aspects, Opción, Año 36(91), 803-819.

Iwamoto, N. (2005). The Role of Language in Advancing Nationalism, Political Science, Linguistic Journal.

Kaur, P., & Shapii, A. (2018). Language and Nationalism in Malaysia: A Language Policy Perspective. International Journal of Law, Government and Communication, 3(7), 1-10.

Kövecses, Z. (2002). Metaphor: A Practical Introduction. Oxford: Oxford University Press.

Kramsch, C. (2009). Language and Culture. London: Oxford University Press.

Lakoff, R. (1990). Talking power. Basic Books.

Lakoff, G., & Johnson, M. (1980). Metaphor We Live By. Chicago: University of Chicago Press.

Lin, D. (2019). A Contrastive Study of University English-Medium Instruction Lectures Given by Native and Non-Native English Lecturers: Rhetorical Move Structure and Formulaic Language. [PhD Dissertation]. School of Foreign Languages Institute of the Social Technology Suranaree University of Technology.

Lopez, A. (2000). Targeting Media. Sydney: Copyright Agency Limited.

Lum, C. (2002). Scientific Thinking in Speech and Language Therapy. New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates, Inc.

Macagno, F., & Walton, D. (2014). Emotive Language in Argumentation. New York: Cambridge University Press.

Maitland, K., & Wilson, J. (1987). Ideological Conflict and Pronominal Resolution. Journal of Pragmatics, 11, 495-512.

Markowitz, D. M., & Slovic, P. (2020). Communicating Imperatives Requires Psychological Closeness but Creates Psychological Distance. Journal of Language and Social Psychology, 39(5– 6), 598–625.

Mendal, N. (2001). Language and Politics, Political Theory and Practice. The University of British Comumbia.

Michira, J. (2014). The Language of Politics: A CDA of the 2013 Kenyan Presidential Campaign Discourse. International Journal of Education and Research, 2(1), 1-18.

Nick, S. (2001). Language in Diplomacy. Language in Diplomacy (39). University of Malta.

Opeibi, B. O. (2009). Discourse, Politics and the 1993 Presidential Election Campaigns in Nigeria. Lagos: Nouvele Communications Limited.

Pelinka, A. (2007). Language as a Political Category: The Viewpoint of Political Science. Journal of Language & Politics, 6(1), 129–43.

Şeker, N. (2005). Identity Formation and the Political Power in the Late Ottoman Empire and Early Turkish Republic. HAOL, 8(Otoño), 59-67.

Scotto Di Carlo, G. (2020). The ‘Trumpusconi’ Phenomenon: A Comparative Discourse Analysis of US President Trump’s and Former Italian Prime Minister Berlusconi’s Political Speeches. International Journal of Language Studies, 14(2), 43–72.

Schaffner, C. (1996). Editorial: Political Speeches and Discourse Analysis. Current Issues in Language and Society, 3(3) http://pdfserve.informaworld.com/

Searle, J. R. (1969). Speech Acts: An Essay in the Philosophy of Language. Cambridge: CU.

Shah, S. W. A., & Pathan, H. (2016). Representation of Western Culture in O’ Level English Language Textbooks. English Language Forum (ELF), 18.

Sovu, Y. A. (2020). Uchanganuzi wa Mbinu za Kisarufi na za Kibalagha katika Vilongo Teule vya Kampeni za Uchaguzi wa Mwaka 2015, Nchini Tanzania. Tasinifu ya Uzamivu (Haijachapishwa). Dar es Salaam, Chuo Kikuu cha Dar es Salaam.

Sovu, Y. A. (2021). Uchanganuzi wa Mbinu za Kisarufi katika Kampeni za Uchaguzi: Mifano Kutoka katika Uchaguzi Mkuu wa Tanzania Mwaka 2015. CHALUFAKITA, 3(1), 121-141.

Tanaka, K. (1992). Kokkago o Koete [Beyond a National Language]. Tokyo: Chikuma Publishing Co.

Tong, H. K., & Cheung, L. H. (2011). Cultural Identity and Language: A Proposed Framework for Cultural Globalization and Glocalization. Journal of Multilingual and Multicultural Development, 32(1), 55-69.

TUKI. (2019). Kamusi ya Kiswahili Sanifu, Toleo la 4. Dar es Salaam: TUKI

VIDE-MUWA. (2018). Kamusi Kuu ya Kiswahili

Wilson, J. (1990). Politically Speaking. Basil Blackwell.

Xhemaili, M. (2022). The Importance of The English Language in Public Diplomacy and International Relations. Journal of Liberty and International Affairs. DOI: https://www.doi.org/10.47305/JLIA2281322x

Downloads

Published

30-09-2024

Issue

Section

Articles

How to Cite

Lugha kama Nyenzo Inayotumiwa na Viongozi ili Kutimiza Malengo Yao Nchini Tanzania na Kenya. (2024). Mwanga Wa Lugha, 9(2), 123-135. https://journals.mu.ac.ke/index.php/mwl/article/view/538